Een ander ABC van gedrag
Wat we doen of niet doen is in grote lijnen terug te brengen tot een heel simpel principe: er gebeurt iets dat je aanzet om je gedrag te veranderen, en aan de hand van wat je denkt dat er gaat gebeuren als gevolg daarvan, pas je je gedrag aan.
Het is donker in de kamer, en omdat je gelooft dat het licht van de plafondlamp dat gaat verhelpen duw je op de lichtschakelaar.
Het is donker -> je duwt op de lichtknop -> het licht gaat aan.
Antecedent (iets dat een verandering in je gedrag uitlokt) -> Behavior (wat je doet) -> Consequence (het gevolg van wat je doet).
Dat gevolg (C) zal bepalen hoe je de volgende keer reageert (B) op die trigger (A) – gedrag evolueert voortdurend.
Dat geldt voor alle levende wezens, dus ook je paard. ABC’s, en het onthouden daarvan, is de manier waarop de natuur er voor zorgt dat je niet elke keer dat je opnieuw getriggerd wordt door iets in je omgeving er wéér tijd en energie moet instoppen om er achter te komen hoe je best op die trigger reageert.
ABCs zijn dus overal, en in grote lijnen kan je wel ongeveer in alles ABCs ontdekken, hoewel het slechts zelden over een simpel kettinkje van één enkele A, B of C gaat. Gedrag staat onder de invloed van een veelvoud van factoren.
Gisteren kwam ik een andere ABC tegen. In ‘The Secret Life of Walter Mitty’. De film is niet wereldschokkend goed, maar één ding vond ik, euh, groovy. Wie mijn lezingen en cursussen volgt weet dat ik, behalve research, ook filmfragmenten “verzamel”. En deze hou ik er in:
Adventurous, Brave, Creative.
Als clickertrainers zijn we soms geneigd te veel op de mechanica van de “methode” te letten, en dan verliezen we het avontuur uit ons oog. Want wat is meer overweldigend, dieper, indringender dan communiceren met een andere soort aardbewoner?
Maar omdat we zelf ook onderworpen zijn aan de regels van het ABC blijven we te lang doen wat voor onszelf goed en gemakkelijk voelt. We blijven onze eigen ABCtjes herhalen, ook in onze training. Dat is veilig… Maar de Indiana Jones/Lara Croft in ons sterft een trage dood.
Veranderen wat we doen, hoe we denken, loslaten vraagt moed. Je sprong al eerder met je ogen dicht in het diepe, toen je uit het traditionele paardengebeuren stapte. Maar je bouwde prompt nieuwe muurtjes op. Wat zijn die muurtjes? Weet je ze staan? Wat maakt je oncomfortabel?
In plaats van je ertegen af te zetten, waarom eens niet over dat zelfgeplaatste muurtje kijken, en eens kijken wat je kan leren en lenen van andere trainers, andere methodes, andere filosofieën?
Het is juist dat ‘niet bang zijn van verandering’ dat je een creatieveling maakt. Buiten de lijntjes doet kleuren. Omarmen wat je oncomfortabel maakt, dat gevoel om en om keren, herkauwen, verwerken, experimenteren, en dan integreren.
Dus de volgende keer dat je naar je trainingsplan kijkt, je ABCs… kijk dan ook of die àndere ABC wel aanwezig is.The causes of what we do or don’t do is roughly reducible to a very simple principle: something happens that causes you to change your behavior, according to your beliefs or expectations about the consequences of it.
It’s dark in the room, and because you believe that the light of the ceiling lamp can change that, you push the light switch.
It’s dark -> you push the light switch -> the light goes on.
Antecedent (something triggers a change in your behavior) -> Behavior (what you do) -> Consequence (the effect of what you do).
This consequence (C) will determine how you’ll react (B) the next time to that trigger (A) – behavior evolves all the time.
That’s true for all living beings, and thus also for your horse. ABCs, and remembering them, is the way nature makes sure that you don’t have to waste time and energy going through all kinds of possible solutions again every time you are triggered by something in your environment.
ABCs are everywhere, and you can discover the rough ABCs of about everything, even when it’s rarely a very simple chain of one A, B or C only. Behavior is driven by a multitude of factors.
Yesterday I encountered a different kind of ABC. In ‘The Secret Life of Walter Mitty’. The movie isn’t world-shockingly great, but one thing I found, uh, groovy. Those who follow my lectures and courses know that I collect not just research, but also movie fragments. And this one is a keeper:
Adventurous, Brave, Creative.
Being clickertrainers we sometimes tend to focus too much on the mechanics of the “method”, and then we lose our sense of adventure. But tell me, what could be more overwhelmingly deep than communicating with a different kind of earthling?
But because we too are subjected to the rules of the ABC, we go on doing for too long what feels comfortable and easy to ourselves. We go on repeating our own little ABCs, in our training too. That’s safe… But the Indiana Jones/Lara Croft inside of us dies a slow death.
To change what we do, what we think, how we let go demands bravery. You did jump eyes closed in the deep before, when you stepped outside the traditional horse world. But straight away you built new walls around you.
What are these walls? Do you know where they are? What makes you feel uncomfortable?
Instead of pushing against them, why not look across that self-imposed wall, and go see what you can learn and borrow from other trainers, other methods, other ways of thinking?
It’s ‘not fearing change’ that makes you creative. Step outside the box. Embrace what makes you uncomfortable, turn that feeling upside down, ruminate, experiment with it, then integrate it.
So next time when you look at your training plans, your ABCs… Do check if that other ABC is in there too.